Scarred Lands Campaign Site
Withered Flowers
by Patryk Adamski (Ruemere)

Kroniki...

Opowieść Gabriela Celeste sesja czwarta

12-15 (podróż), 16 (na miejscu) Chardot

- IV -

Po naszej ostatniej, dość szczęśliwie dla nas zakończonej przygodzie, mieliśmy kilka dni odpoczynku, zanim zostaliśmy wezwani ponownie przed oblicze wysokiej rangą kapłana Coreana, Emili Derigesha. Zapowiedział on nam wcześniej, iż wyśle nas na pewna misję wraz z przedstawicielem czarodziei z Hollowfaust. Misja podobno nie ma być trudna a służyć ma poprawie wizerunku wzajemnych stosunków naszych obu miast.

Tak więc udaliśmy się do Emili i tam został nam przedstawiony Tadhg. Jest to człowiek dość mizernej postury i o raczej ponurych rysach twarzy, a i jego zachowanie jest dość chłodne tak jakby jego serce już nie biło. Nie mniej jednak Emili ma swoje powody aby nas połączyć a ja nie jestem w pozycji do kwestionowania jego decyzji, a poza tym Tadhg może okazać się człowiekiem godnym zaufania.

Po krótkiej prezentacji Emili wyjaśnił nam charakter naszej misji. Mamy udać się do pewnej wioski nękanej plagą jakiejś dziwnej powtarzającej się choroby i zrobić wszystko co w naszej mocy aby usunąć jej źródło a nie objawy tak jak to robili wysyłani tam kapłani. Dostaliśmy także list polecający do komendanta pobliskiej stanicy straży, od którego będziemy mogli oczekiwać wszelkiej pomocy.

Bez zbędnej zwłoki wyruszyliśmy w drogę zaopatrzeni w konie i żywność przez Emilia. Po dwóch spokojnych dniach podróży dotarliśmy do pierwszej naszej stanicy na drodze i tam przenocowaliśmy. Następnego dnia wyruszyliśmy w drogę i kiedy się ściemniło rozbiliśmy obóz koło traktu. W nocy podczas mojej wachty, jakiś włochaty stwór próbował ukraś i zjeść nam konia jednak lecz nie udało mu się to po cichu i szybko legł pod naszymi ciosami. Reszta nocy przebiegła spokojnie. Następnego dnia wieczorem dotarliśmy do stanicy gdzie powitał nas pewien Paladyn, do którego mieliśmy list polecony, komendant stanicy. Przyjął nas bardzo ciepło i ugościł jadłem i winem. A skoro była już prawie noc stwierdziliśmy iż, skorzystamy z jego gościnności a do wioski pojedziemy dopiero nazajutrz. Tak więc poszliśmy spać. Rankiem Paladyn wprowadził nas w szczegóły sytuacji i życzył nam szczęścia a my wyruszyliśmy w kierunku wioski.

Tu kończy się czwarta opowieść Gabriela.
 

Na początek?